sanki

sanki cok uzun zamandir aglamisimda ferahlamisim gibi ama aci, sizi hala devam ediyor, belki gülmemi engeliliyor, icten katila katila gülmek, gülümsüyorum olanlara, rahatim, degisen birsey yok ortada yada yasamimda, yeni kapilar icin zamanim var. belki biraz degersiz hissediyorum kendimi, belki bi boslukta ucuyorum, dedigim gibi okadar rahatim ki; yapacaklarim o kadar az ki , yada zorunluluklarim demeliyim. ne oluyor? dönen ne etrafta ?
bos bir ekranda ne yazacagimi geciyorum aklindan, her düsünceyle bir cümle yaratmak istiyorum.. aslinda gercekleri yazmak istiyorum yada paylasmak her düsünceyle biraz daha ileri gidebilmek icin hep birlikte, belki durmaliyim. belki sadece bos ekrana bakmaliyim, ama durduramam ki kendimi, nasil durdurabilirim ve nerde durabilirim, hareketim, hereket ihtiyacindan gelmiyor, durdugum yerdende dunyayi degistireblirim, ama nerde durabilirisin ki, nasil karar verbeilirsin ki hersey bu kadar degisken, degismemek, biseye sarilmak, sadece tuttugun seyin yirtilmasina sebep olacak. elinde kalan kumas parcasiyla düsmeye baslayaksin eger bir kumasi yada elbiseyi tutoyorsan, bence temel olan sey yada basit olan sey kumasa sarilmak onla bir bütün olabilmek yada o elbiseyi giyebilmek. sevmiyorsan neden degistirmiyorsun, bu normal birsey yada en güzeli hic birsey giymemek, elinde kalan yine sen oluyurosun, ozaman kendini neden degistirmiyorsun, zorunda da degilsin, her an daha farkli olmuyor musun, yasamiyor musun, ya da görmüyor musun, etkilemiyor mu seni yasadiklarin yada sen etkilemiyor musunyasami. nasil emin olabiliyorsun kendinen, bu ben diyebildigin kendinen? biliyor musun yasamayi, ben bilmiyorum, ögreniyorum yada yasiyorum. bu bilinmezlik tecrüberimden birsey ögrenmedigim anlamina gelmiyor sadece tecrüberimin beni kisitlamasini istemiyorum, daha acik ve daha canli daha hassas daha ilgili, kirilganlik mi, neden kirilcakasinki, hangi seni kiracak yasadiklarin. görmek ve anlamak da güzel ama bunlar yetmezki, herhangi bir isim vermen gerekiyor mu, yasaminda. gördüklerin orda kalsin, yasadiklarinda. extra bir yoruma gerek varmi. yada bir aciklamaya, sadece seni kelimelerin sinirlarina götürmeken baska birsey yapmicaksa, mutluysan kelimeler dünyasinda, rahat yasaminda, cümle kurallariyla dahada zengin olabilirsin ama yok mu bir duygun kelimelerle ifade edemedigin ? yok mu tikandigin, agzindan cikan her cümlenin sacma oldu bir an, tikanmak kelimelerde , duygularda degil. duygular hala canli, ve daha önce hic ifade etmedin ama hala edemiyeceksin, nasil bir anlam vermeli, ne gerek varki bir anlama sen hissetmissen.

ya hersey bir ise...

hep bir parca bulmuyorsan, hep herseyi buluyorsan, dokundugun seyin, soyledigin seyin, baktigin seyin bir olmasi gibiyse, gözlerini kismis zevk icinde sana fisildiyorsa yapacaklarini ve istediklerini, istedigin fantezilerin ondan duymak ve yapmani istemek ne kadar cekiciyse, gözlerinde dalmakda okadar etkileyici, ona bakmami soylemisti sevisirken, ona bakmak, yari acik gözlerinden o canli maviligi izlemek, zevk alirken gözlerini ani kirpmasi, hersey, teni ve bedeni, boyu ve gögüsleri, yumsakligi, ve kokusu icimi dolduruyor ve tasiyorum ona dokunmak heran, parmak uclarini parmaklarimda hissetmek,ve onla oynamak herseyi unutmami sagliyor, yada hic birsey yok dusunmemi gerektiren, hersey akiyor, hersey dagiliyor, bir yerde tekrar bir araya geliyor. endiselnememi gerektirecek bir sey yok ortada. hery canli ve dogal.