nietzsche-nice

ye borculuyum yada söz verdim, uyanir uyanmaz herhanhibir sey okumucama, yararli, isler yapacagimi, daha cok fikiksel islerle ugrasacagimin sözünü vermistim ve hala tututyorum...

kesmeseker

bugün

duruyorum, durmak icin bir sey yapmiyor yada haerket icin, ama nedense cok rahat hissediyorum, daha önce hep birseyler yapmaliyim hissi kayboldu, kendime aci cektirmiyorum, bazi kabullenmeler yapmak gerekiyor sanirim, emin olup ilerlemek icin ama kendimi taniyamazken, kendime hep disardan bakarken, neyi ve nasil kabullenmeliyim bir mahir olarak. bir mahir olmadigim icin yada mahir olmadigim icin birseyleri kabullenmem söz konusu degil.