parmaklarim agirlasiyor yazmaya calistikca. ulasiyorum evime uzun bir yolculuktan sonra cok uzun bir yolculuk saglam cikiyorum daha dinc ve daha bilincli, belki yorgunluk ve uykusuzlugun getirdigi bir tedirginlik basklarinin evinde kalmanin cekinsemesini yasiyorum , basklari ben yokken yasadigi evimde. berlindeyeim 1o saatlik son bir atlayisla parisden havalaniyorum, belki ayaklarim yere daha saglam basiyor. baslamalimi hemen herseye belki bir uyku rahatlacaktir beni kendi yatagimda.. farkli bir kokusu var berlinn hissediyorum ve havasi ve sende biraktigi izlenim, hep tatlimsii ve cocuksu bir his uyandiriyor icimde... metroyla donuyourz idigimiz berline, metro nerdeyse bombos sabahin 6sinda, genelde uyuyuan insanlar. uzun zaman oldu yazmayali, parmaklarim acmakda zorlaniyorum. dedigim gibi uzun bir yolculugun seruvenin ertesi gunu yada onlari birbirene baglan bir sabah, evde yanliz sigarami iciyorum, belki bir turk kahvesi yapmaliyim, tum yol boyunca tadini aradagim, ruyamda bna nasil yapilasini gerektigini anlatan arkadasim mesajinda beni ozledigini yaziyor. evet bende ozledim bir cok seyi.. ve yeni hayatimda hepsini tatmak dilegiyle, hossgeldin...
