hayatim ve ben ve 40 yasim ve yasanlara dair..

Çok ok derin bir konu bir anda aklıma girip , suan parmaklarimin ucundan yazıya dökülüyor.

icim bir tuhaf oldu desem, 40 in sadece bir sayıdan ibaret oldugunu söyledi gecenlerde yaşlı ve tatlı bir teyze...

hakli bir anlamda  ve bir anlamda birseylerin ortasında olmak fikride ağır basıyor, ister istemez bazı sorgular geçiriyor icinde, yasananlara dair ve suanda yasananlara dair..  her zaman bu bilincle hareket etmekte sinirliyor insani, büyüdün sunu sunu yapamazsın gibi bir sınırlama, en kaba tabirle, kocaman adam oldun hala  bazı seylerin pesinden koşuyorsun

kapalı konuştuğum icin affedin bende kendime karşı cok açık degilim ve belki bir süre sonra tekrar acili yaşamlarım kendime ve size.. siz ve ben mi var canim diye espride yapmak isterdim.

Hala bir kapalılık devam ediyor, neyse ben devam edim..

ve ben.. tuhaf hissedigimi söylemeliyim, beklemediğim bir yas desem belki komik olabilir ama 39 yıl sonra hala bunu düşünmemek dahada komik olabilir, o yüzden komik bir tuhaflık yasadigimi söyleyebirim suanki yasimda.. ne mi degisti ?

bir arkadaşım ne istedin de olmadı diye sordu, ben bu halimi, krizimi  anlatırken... durup durup bunu düşünüyorum .. yurtdisina gitmek istiyordun gittin, isini değiştirmek istiyordun değiştirdin, dünyanın her yerinde seni seven insanlar var.. daha ne istiyorsun mahir diye sormuştu..  gülmüştüm.. hala hatirladikca gülüyorum...




Ne

kelimeler arasında
uçurum kenarında  bir dal
salkım söğüt
tenefüs arasında buluşmalar.


uçurtmam


uçuyorum bir aksam...

gece sabahlıyorum bir kaldırım kenarında, bir sacağın altında..

masumca yağmuru izliyorum..








bir pazar

evet bir sonbahar pazarı..
yine soğuk ve yine bir bas dönmesi sonrası yataktan çıkmakla
kahve ve sigara arasında kalmakta cabası

gizli
gizlenmis, saklanmis, arkada kösede…

Kelimeler

safak sökmek üzere..

biarazdan uyumuaya yatamaga gidicem…

gece