tren ve arkadaslar

 neden oldugu hakkinda bir aciklamam yok, bir terende oturmusum..

yanimda arkadaslar.. hep birlikteyiz...
yada herks yanliz..
mutlumuyum bilemiyorum ama sevgi dolu oldugumu kesin, sarilmalar koklasmalar arasinda gidip geliyorum, icim sicak, birseylerin farkinda olarak dönüyorum bu yolculuktan..
neden mi olanlar,, nedemi bu yasananlar..

kelimler anlayitoyr beni. kelimeler dökülüyor ellerimden, tuslara..
tarif mi etmeliyim bu yasnanalari.. ölüm ve yasam  arasinda gidip geliyorum.. gecenin bir sabahi
ates basinda oturmusum.. yanlizim. soguk bir gece.. arkadaslar karsimda. hepsi sarhos..


hepsi bos konusmlardan, nedense renklerden bahsetmeyi seviyorum.. kelimerin yerine renkler..
sadece saf renkler.. hep sari sonuna kadar sari...




ates rengi kizil..

hep sabahlarin olmasini beklerken gecen geceler,

sabah olmayan bir aydinlik.

ortasinda ben

ortasindayim atesin..




paylas

 paylasiyorum düsüncelerimi, kendime acigim, incitmeden herkesi ve kendimi..

tek yaptigim visuallar 

ve insanlar görselleri istiyor, bense kendimi

bir ben olarak, bir benim


ama mutlu oluyorum insanlari görmekten, onlarin beni görmekten mutlu olmasi beni daha cok mutlu yapiyor