studio


pillar gecti üstünden, bu hayata başlayalı. bu hayatnaisl bir hayatsa, öyle devam eden bir hata,

bir ilk oluyor hayatımda, bir ilki gerçekleştiriyorum suan. bir masada oturuyorum.kimseler yok etrafımda, dışarda dolu bir dünya, yanımda kimseler yok, ne kadar mutlu olduğumu tahmin edemezsiniz.

siz ve ben. aramida kimse yok.


yer altında sayilirim, 3kat asagida, yer altında bir stüdyoda , benim demeliyim oturuyorum tek başlama.

odadaki hersey darmadağınık,yerelerde resimler., kesilmiş kürüler, cereceveler. bir kolaj stüdyosu arkdasimdan aldiüim, 1.5 ay geçmesine rağmen,enn, hiç buseye dosunmamais, sanirimson 6 ayidr dokunmadigi  gibi,

küçük bir yer, bir masa açıyorum kendime- biraz topluyorum masayı. bir dinginlik ve mutlttluk icinde, ne kadar mutlu oldugumu anlatamam. amacım tek olmak ve  bende bunu başarmanın keyfiyle yazıyorum bu satırları.

bir bira ve bir sigara cabası., oda soğuk, yanımda getirdiğim isitiyi takiyorum fişe, önce bir koku yayılıyor odaya, yanana elektirlik asitinin, ısınan cam lambalarımı.  simdi hersey dahasicak ve icim bir okadardaha yumsak. aklımdaki tek şey, sevgilimin, eve gelmem incin yazdigi mesaj. kendisi biraz hasta ve evde bir bebeğim var. ikisi evdeyanlizlar. yada yanliz kaldigi icin yazılan bir mesaj.

hep tek bir sarki çalıyorum, döndürüyorumkulaklarimda. Eric truufazdan, human being. hızlı ve elektronik,ve arda trumpet sesleriakicilik icinde giriyor kulaklarıma, ve  beni koruyor disardaki seslerden.


stüdyomada yaptıgım ilk şey bir yazıyı yazmak, yeni bir baslangica iciyorum ve tüttrüyüorum.

hersey güzel, Murathan. munagninson kitabi aklimda, 995km. bir katillin yaşamı,. aslında budan sonra yapacağım şey kitap okumaya devam etmek. ama heyecandan ne yapacagimi bilmiyorum.+herseynden hersey var, okdaracok yapmak istedigimsey varki, icimde biriken, iscimdekarsilastigim kadar çok şey varki disrai çıkmak isteyen,  aralık ayi ve yılın sonu. herseyduragan gibi, sokaklarskain. soğuk birr sir ve ben yer altindA yeni notlara yazmaya başlıyorum.


görüsmek dileğiyle.

sevgiyle kalın

Mahir

o his

 



 merhaba


nasıl anlatsam,nasil  baslasam, biramdan bir yudumla basliyorum. biraz sıcak. biraz beklemiş ama yinede güzel. aslında icimdeki acı dan bahsetmek icin baslamistim bu cümlelere ama acı  başıma gecti kalbimden, kafamın  icinde bosca dönüyor bir acı. yapılacak birey yok gibi.. sadece biraz bas ağrisi bırakıyor. icimde bir seyler durağan, sessizce düsünceli, yüzü asık mi demeli, belki biraz, herseyden biraz var. hersey bir arada. sebebimi? ilgisizlik, pişmanlık, uzaklaşma. hepsi yine bir arada.


başlıklar halinde onlara bakalım.

ilgisizlik. garip bir. his, oturup, yaninda konuşmaları dinlemen, ve kimsenin senin ne düşündüğünü merak etmemesi ve söylediklerini bir tek senin duyman gibi, yada kısa cevaplarla gecen  konuşmalar.

aslında çok daha geniş bir konu.esin ve çocuğunla birlikteysen, isleri dahada zorlastiriyor, ayrıca eşinde senle ilgilenmiyorsa, daha zorlaşıyor, bir dügüm oluyor icimde. icimde birikiyor, sesimi kısıyor, tedirgin oluyorum, huzur arıyorum o an.


iste pismanlikta burda başlıyor, neden huzuru aramak istediğimle ilgil. ,Arkadaşlarımla hep birlikte olabilmek isterken, gitmiyorum buluşamaya, başkasına kizginligimi, arkadaslarıma yansıtıyorum, yada yansıtmamak icin buluşmuyorum, sonuc, pişmanlık, neden gitmedim diye.


ve uzaklamasa. bir konuda söylenecek briz söz yok gibi.hersey açık.



suan odamda tek oturuyorum.


daha iyi hissediyorum, bunu biriyle paylaşmak hissi, beni rahatlatıyor.


Viyana semalarından geciyorum,



Sen altta ben üstte,

Acaba sen orda misin diye merek ediyorum.

Sen ordaysan islik calarmisin,

Bulutlar kaplamış bir sehiri,

Ve ben sehirin üstünde uçuyorum.

Bir bulut silsilesinin icinden yarıyorum .


Sen olmasan, ben burda olurmuşum diye düşünüyorum.

Sen olmasan, ben olur muyum diye düşünüyorum.

Sen ve ben.

Ortada  ve asagida viyana..


Sen ortasında

Ben yukarda

Hep biz variz.

Hep sen yoksun.

Büyüdün kocaman adam oldun.

Artik yolları kendi başına yürüyorsun..


Sana el salliyorum havadan

Bir kus misali..


Cebimde şarap, beyaz mi beyaz, acik mi açık, iciyorum, 

her yudumda, iciyorum her yudumda eve biraz daha yaklaşıyorum.

Sen kendi evinde oturmuş, sabah senle konuşuyoruz.

Üc arkadas, üc kardeş,

Sen en küçük, ben büyük, aramızda bir ortanca,

Dagilmisiz saga sola,

Dünya küçük derler

Ben hiç küçük görmedim dünyayı,

Dünya kocaman.

Deniz güneş ve uçsuz bucaksız.

Bizi bir rüzgarlı savurdu


Bizi savuran neydi bu kadar, dünyanın her tarafına..


Bir ideal mi bu ayrilis,


Bir bakış mi bu farklliik..


Hepimiz ayni anadan babadan cikmis,

Hepimiz ayni sütü içmiş..

Herkes ayni aileden büyümüş.

Üçümüz hep farklı



Sen en küçüksün ama hep aramızda

Sen  varmissin giibi..


Hep

Hep


Neden ağlamak isterken  güler insan,

Nenden yamaksak isterken ölür insan

Neden istedigiklerinin pesinden kosmaz insan


neden  bu hayal kiriklari ve göz yaslari

neden akan bu göz yaslari,

bir nehir olup akiyor gözlerimden,

bir nehir, bir dere.

bir damla göz yaşı

Keske göz yaşlarım bir göle düşseydi,

İzlerdim bu buharlasmasini..

belki bir bulut olurdu gözyaslarim.

Belki bende o bulutlardaa yaşardım,

Tam üstünde

Belki bir kule olurdu bulutlarn üstünde.

Çocukken gördüğüm gibi

Bir hayal dünyasında yaşardım.