Hata

Bugün,

yaptıklarımı ve yapacakalrımı düşündüğümde - hatanın üstiüne hata bindirmek - taş üsütne taş koymaktan başka bişe yapmadım.- kararım hiç bişe yapmamak- orda - ortada durmak- kendimle de ilgili bir şey yapmamak- biraz askıya almak- her yanlışı düzeltmek için atılan bir adım başka bir yanlışa götürmesinden daha yanlış ne olablir.

bugun kaçıncı gün konuşmamızdan* henüz bilmiyorum. ne oldugu konusunda tam fikir sahibi değilim. beni seven birisi vardı diye hatırlıyorum- bana dokunan -dokunmakta olan bir sevgili hatırlıyorum- yatagıma yattıgımda bir kediyi kollarında tumuş pembeler içerisinde dolabımda duran- ve ışığın ona doğrultmuş haliyle bir meleği andıran ve geceleri rüyalarımda beni yanlız bırakmayan bir sevgili vardı.

hayal değildi sadece rüyalarıma değil - yatağıma da geldiği oluyordu.
bir hatayla son bulan bir sevgili. belki birikmesinden bazı şeylerin bir nokta.


kendimi düsünüyorum istenmeyen beni- neden istenmesi gerektiğine karar veremiyorum.

neden mahiri ister ki bir insan diye düşünüyorum. düşünüp düşünüp bulamıyorum. bende bu boş adamı tanıyana kadar geçen süreye veriyorum bu geçen 3 ayı-

3 ay sonra yeni tanıyabildi. yazar burda gülümser. tanıyana aşk olsun der.

tanıdığı için mi aşık olmaz insan yada tanıyınca mı aşık olur. sanırım bende aşk ters işliyor.

şuanki durumuna bakacaak olursak- hali komik mahirin- hayatında iyileştirme için en ufuk bir adım atamıyor- yada evinde- yada dünyasında- kimseyle görüşmmemek de cabası.


bir iki arkadaşı var- görüştüğü birisinin evine gider- biriside onun evine gelir- bu ortamda kimse mutlu değildir- herkesin sorunu gibi- mahir sorunuyla onların sorunu bir yumak olur.

bu yumağı yakararak* kendini küllerden yeniden yaratama arzusuyla mahir devamlı saldırır. taki dün yatagına yatıp bu saldırıların şiddetinin sarsıntı boyunda artmasıyla - kalbi hızlanır- artık iki tarafıda kontrol edememektedir-

izlemenin ve bişe yapmamanın daha iyi olacağına karar veririr. ve rahatlar. yatağında o fotoğrafı görüp üzülür ve gülümser.