gunaydin,
dusunceler yumagiyla uyaniyorum, ufakliklarin - ikizlerin dogum günü var ama gitmek istemiyorum, o uzuluyor gelmedigim icin, onunla gitmedigim icin, suan almanca ve hareketliligi cekecek halim yok.
ne oluyor ve bitiyor bilmiyorum, belki christmas gecesi ve ondansonraki olanlar yuzunden
patlamak uzere kendimi buldugum beri ve patlamamak icin ( sikinti ve sinir) yeni yontemler bulurken kendimi bir trende ordan uzaklasirken buluorum, berline dönüyoruz hep beraber. artik gecti derken ani yükselen bir patlama kriziyle herseyi degistiriyorum, tüm varoluslarin anlamlarinida degistirmeme ramak kala duruyuorum, iki gun sorunu ve nedenleri konusuyoruz, bir cozum yolu bulmaya calistikca batiyoruz, en sonunda bu kadar yeter diyip konusmayi kesiyoruz ama sorunlarin varligi hala kendini hissettiriyor. zamanla geciyor bu baski ve yavas yavas yakinlasiyoruz, tabiki bugune kadar. tekrar eden bir durumla karsi karsiya kaliyoruz. bir topluluk ve konusmalar, sanirim artik sessiz kalmak istemiyorum, yada konusmalara katilmak istiyorum ama suan uzagim yasanalardan ve konusma dillerinden... ve cozum olarak uzaak durmayi benimsiyorum, tum sosyal iliskilerden- onla baglantili ki benim sosyal bir cevrem bulunmuyor :) bir iki arakdas hepsi bu. bir onemide yok ama sikilmak yada tekrar eden konusma silsilesinin agirligi altinda ezilmek istemiyorum. kimseyide suclu bulacak degilim..
belki herzaman yaptigim gibi kendimi suclu bulurum ama kendimi zorladigimi dusunuyorum, fiziksel degil bu zorlayis, piskolojik bir savas...
ilginc uzun zamandir kendi mi suclu ve kotu bir insan mis gibi hissediyorum ve birseyi haketmedigim gibi bir kaniyla karsi karsiyayim, ve bu dusünce benden geliyor, ne kadar ilginc, deger mi- degerlilik mi? ne olduda bana kendimi boyle hissediyorum, isteklerimle yaptiklarimi karsilastirdigimda biraz garip geliyor, neden bu duurumda oldugum hissi yada neden kendimi kötü bir insan gibi hissettigim hissi :)) ciddiyim söylediklerimde.
kendimi hep akilli ve zeki gormustum ama simdi becereksizligim eklendi sanirim, hersey biraz daha zor geliyor bana.. bu becereksilikde ne- bir yerden bir yere almak gibimi- hep biseler mi oluyor ne olyuor, elimde olmayan sey ne, elimden kacan sey ne, neden kendini bu kadar degersiz gormen.
madem yasadigin hayat senin sorumlulugunda ozaman neden hala mizmizlanip duruyorsun, ne eksik ne fazla . .. .. .. . ................................................. .... . ...................................................................................
carem nerde
merhaba, eve geldim 2 saat once ama nasil geldigimi bilmiyorum ve bu iki saat icinde neler mi oldu. gereksiz tartisamlar ve sacma sapan sözlerin ardindandan, koltuguma oturmus, yapacaklarimi erteleyerek yoluma devam ediyorum, bazen dusunuyorum bu hayatta tek mis gibi mi davranmali ve boylece bir cok sorun ve problemden uzaklasmali, herkes bagimisz bir hayat yasiyor, imkani varmi boyle yasamanin... bilmem gorecegiz sanirim neler olacagini...
yapacaklarimi bilmiyorum, biraz uzgun icim kirilmis bir sekilde davraniyorum, mutlu olamiyormuyum yada sikildim mi onuda bilmiyorum ama birza nefes almanin zamani geldi sanirim..
bilmem neler olyuor hayatimda biraz bos vermisligin rahatligi üzerinde, krizi atlattim sanirim ama uak tefek etkilerini hissediyorum, anlamadigin bir dilde konusmalari takip etmek, hatta ingilizce konustuklarinda mutlu olmak ve kendi öz dilin gibi konusmaya baslamak..
-neden ingilizce budakar degerli yada neden almanca ogrenmiyorsun,
-ögreniyorum mahir ama yavas yavas,
-ama konusmazsan nasil ogreneceksin
-ya evette neden bu kadar zor basliyoruz, 2 gündeki ruh halimi anlatamam, yada yogunlugumu, konusmalari yarim yamalak anlamak ve gere kalanini senin uydurman, uzun zamandir hayal gucum gittikce zenginlesiyor, cunku cumlelerin anlamlarini benim tamamlamam gerekiyor, yada uzun konusmalarin ardindan, tamamiyla uzakta ve tek basina, kendi hayal dunyamda hissediyorum,
icimdeki öfke gecmicek sanirim, yadaa bogazimi dugumleyen aglama krizi yavas yavas yukseliyor ve göz kapaklarimi bulmak üzere,,,, rahatlamin yolu ne - meditasyon mu yada bi r anligina durumdan uzaklasmak mi bi care..
yapacaklarimi bilmiyorum, biraz uzgun icim kirilmis bir sekilde davraniyorum, mutlu olamiyormuyum yada sikildim mi onuda bilmiyorum ama birza nefes almanin zamani geldi sanirim..
bilmem neler olyuor hayatimda biraz bos vermisligin rahatligi üzerinde, krizi atlattim sanirim ama uak tefek etkilerini hissediyorum, anlamadigin bir dilde konusmalari takip etmek, hatta ingilizce konustuklarinda mutlu olmak ve kendi öz dilin gibi konusmaya baslamak..
-neden ingilizce budakar degerli yada neden almanca ogrenmiyorsun,
-ögreniyorum mahir ama yavas yavas,
-ama konusmazsan nasil ogreneceksin
-ya evette neden bu kadar zor basliyoruz, 2 gündeki ruh halimi anlatamam, yada yogunlugumu, konusmalari yarim yamalak anlamak ve gere kalanini senin uydurman, uzun zamandir hayal gucum gittikce zenginlesiyor, cunku cumlelerin anlamlarini benim tamamlamam gerekiyor, yada uzun konusmalarin ardindan, tamamiyla uzakta ve tek basina, kendi hayal dunyamda hissediyorum,
icimdeki öfke gecmicek sanirim, yadaa bogazimi dugumleyen aglama krizi yavas yavas yukseliyor ve göz kapaklarimi bulmak üzere,,,, rahatlamin yolu ne - meditasyon mu yada bi r anligina durumdan uzaklasmak mi bi care..
Subscribe to:
Posts (Atom)