kim

gunaydin,
dusunceler yumagiyla uyaniyorum, ufakliklarin - ikizlerin dogum günü var ama gitmek istemiyorum, o uzuluyor gelmedigim icin, onunla gitmedigim icin, suan almanca ve hareketliligi cekecek halim yok.
ne oluyor ve bitiyor bilmiyorum, belki christmas gecesi ve ondansonraki olanlar yuzunden



patlamak uzere kendimi buldugum beri ve patlamamak icin ( sikinti ve sinir) yeni yontemler bulurken kendimi bir trende ordan uzaklasirken buluorum, berline dönüyoruz hep beraber. artik gecti derken ani yükselen bir patlama kriziyle herseyi degistiriyorum, tüm varoluslarin anlamlarinida degistirmeme ramak kala duruyuorum, iki gun sorunu ve nedenleri konusuyoruz, bir cozum yolu bulmaya calistikca batiyoruz, en sonunda bu kadar yeter diyip konusmayi kesiyoruz ama sorunlarin varligi hala kendini hissettiriyor. zamanla geciyor bu baski ve yavas yavas yakinlasiyoruz, tabiki bugune kadar. tekrar eden bir durumla karsi karsiya kaliyoruz. bir topluluk ve konusmalar, sanirim artik sessiz kalmak istemiyorum, yada konusmalara katilmak istiyorum ama suan uzagim yasanalardan ve konusma dillerinden... ve cozum olarak uzaak durmayi benimsiyorum, tum sosyal iliskilerden- onla baglantili ki benim sosyal bir cevrem bulunmuyor :) bir iki arakdas hepsi bu. bir onemide yok ama sikilmak yada tekrar eden konusma silsilesinin agirligi altinda ezilmek istemiyorum. kimseyide suclu bulacak degilim..



belki herzaman yaptigim gibi kendimi suclu bulurum ama kendimi zorladigimi dusunuyorum, fiziksel degil bu zorlayis, piskolojik bir savas...

ilginc uzun zamandir kendi mi suclu ve kotu bir insan mis gibi hissediyorum ve birseyi haketmedigim gibi bir kaniyla karsi karsiyayim, ve bu dusünce benden geliyor, ne kadar ilginc, deger mi- degerlilik mi? ne olduda bana kendimi boyle hissediyorum, isteklerimle yaptiklarimi karsilastirdigimda biraz garip geliyor, neden bu duurumda oldugum hissi yada neden kendimi kötü bir insan gibi hissettigim hissi :)) ciddiyim söylediklerimde.

kendimi hep akilli ve zeki gormustum ama simdi becereksizligim eklendi sanirim, hersey biraz daha zor geliyor bana.. bu becereksilikde ne- bir yerden bir yere almak gibimi- hep biseler mi oluyor ne olyuor, elimde olmayan sey ne, elimden kacan sey ne, neden kendini bu kadar degersiz gormen.

madem yasadigin hayat senin sorumlulugunda ozaman neden hala mizmizlanip duruyorsun, ne eksik ne fazla . .. .. .. . ................................................. .... . ...................................................................................