bir bekleyis hikayesi...

nekadar uzun zamandir bekledigimle ilgili bir fikrim yok, sadece uzun, cok uzun zaman gectigini biliyorum, günler mi haftalar mi gecti yada aylar, belki 2 gün önceydi onu görmem, yine bir kisa görüsmeydi, bana bakiyordu, basini omzuna yaslamis, kendine sarilarak bana bakiyordu, ona bakarken bana sarildigini düsünüyürdum, belki bana sarliyordu, ama bana bakiyordu, o güzel ve kisik gözlerle beni izliyordu, bende onu, cok fazla vaktim yok ona uzun bakakbilmek icin. kisa ve derin bakislarla icinde hissediorum, o derinlikte kaybolmaya hazirim, yada kayboluyorum.. yeni uyaniyorum, yataktan cikmiyorum.. onu aramaliyim belki mesaj atmaliyim, dün gece bir tane göndermistim, simdi ikincisi, simdi uncusu,, beklemekten baska bir carem yok, beklerken olusan tedirginlikler ve kafa karisikliklari hepsi bir arada, onu balkonda, odada, mutfakta bekliyorum.. düsünmek istemiyorum bunlari, acik iste beni sevdigi, bu kadar ayriliktan sonra onu hala canli görmek tüm celiskeri eritiyor, belki suyum kayanama basladi, beyincik suyum sanirim cok sicak, belki bir sarhosluk etkisisyle evin icinde dört dönüyorum, dört, bes, alti.. saymak zamani kisaltirmi acaba? otobus beklerken yaptigim seyi yapmiyorum, otobus ve sigaram, bir zit iliski icindeydiler.. ya bu sigarayi yakmaliyim, yada otobus gelmeli, eger yakitktan sonra gelirse, otobus gelmis olacak, ya gelmezse sigarami icmis olacam, iki taratfatada cikarli görünüyrum.. artik hayatimda ya o yada bu yok. hepsi birlikte olmali bir ayrima gerek yok yada ayriliga.. pencereden atlasam tutarmisin beni zile bastiginda.. bekleyebilir miyim, yukari cikmani.. belki yari yolda karsilamaliyim.. tatli dusunceler bunlar, belki hala bir tatli rüyadayim, ama yasanalar gercek, bir oyunla baslyan bir hikaye kendi icinde gercklesiyor ve disariya bir rüya hissi veriyor.. disayir ve iceri yada ben,, sevgilim özlem.