heycan akiyor damarlarimdan

uyaniyor, bir pazar günü, gözü yari sisimis halde, tatli rüyalarin ardindan uyaniyor, evde yanliz, sigarasi ve kahvesi yaninda . sert bir müzik caliyor, isik gözünü aliyor, isigi kapatiyor,.. midesi bulaniyor , son günlerde sürekli kusma istegi duyuyor, bunu kendinden baska kimse bilmiyor ve fark etmiyor. bazi kararlar aliyor. bazi adimlar atiyor ama bu heycan gittikce artiyor, sanki kocaman bir yil gecmis gibi, yada yeni yeni basliyor, 3.yili belki suan ki yasaminda. bu noktadan baslamak isterdi, daha tecrübeli belki tekrar geldigi bu dünyada. belki daha sessizz, belki daha temkinli ama rahat, olasaliklairni tahmin ediyor, herseyi bir anda yapma istegi onda heycan uyandiriyor. yaptiklarinda ve ugraslarinda mutlu. adim, adim ilerliyor. adim adim, dolasiyor.. heycan, heycan ne kadar cok. neye karsi oldugu konusunda.. evet bir arkadas ariyor, bir arkdas. onu heycanlandiran sanirim bu, yilbasi gecesi bulmustu onu. belki bu aksam ugriyacak, bilinmez.. nasil oluyor akli almiyor, bir anda birisine bu kadar yakin hissedebiliyor olmasi, gülüyor. onun gibi insanlarin olamasi, bir iliski icinde, tanimak. bir sözü hatirliyorum, dün gece yaptigimi hatirlamiyorum ama dün gece tanistigim insanlari hic unutmicam.. belki bununla iliskli; bir partide, heycan belki normal dedigimiz ev yasami, normal mi yasiyor? partide daha farkli davranirken evde daha mi farkli, belki bu farkindalik onu korkutuyor, bir animede, bir hareketi hatirliyor. durum karsisinda adam bir adim öne cikiyor, iste o an öne cikmasi gerektigi yerde. ve sonra akiyor hersey...