ne

sinirliyim ve gittikce daha da sinirleniyorum,  sanki gecmiste yasadigim haksizliklarla birlesiyor ve dahada büyüyüyor, insanlari incitmek istemiyorum, icimde beynimde dönuyor dönuyor,  kirici mesajlar atarak rahatlaybailrim ama karsimdakilere zarar vermek istemiyorum. dönüyor beynimde  olanlar,  olan olmus, birak zaman akisin albumunu dinliyorum.. bir sigara  care olabilir ama cabuk bitiyor, yenisini yakmak istemiyorum, bu kacinci sigara,, belkide daha buyuk bir sigara sarmaliyim,, tüm tütünü icime cekersem kendimi yerde bulabilirim,  yerde yuvarlanmak istemiyorum, sadece birakmak,  oysa yanliz ne kadar mutluyum, yatakta ziplayip kendime aptal espireler yapabiliyorum, kendime gülebiliyorum, kendimle cosabiliyorum, ve kendimi yanlizken cok zeki hissediyorum, dahda mutlu oluyorum yanliz kaldikca, sanirim sorun insanlarin bi sekilde yanimda olmasi, ben kactikca onlarin gelip beni öpmesi,  ben öperken sizde öpemezmiydiniz  beni? gerekde yok, gerek yok konusamaya, kucuk bir hikaya aciklayabilir, prenses odasinda dinlenmeye cekilmis, odaya girmemeliyim,,  degil prensesi, o odayla  birlikte herseyi yakabilirim, yakmiyorum tabi, bakiyorum ne kadar bos  ve anlamsiz duygusal  kaprisler bunlar, kendi yolunu bulmayaan insanalrdan nefret ettigim gibi prensestende nefret ediyorum, o odadya girmeden evden cikiyorum ve birdaha gelmiyorum, 2 gün 3 gün yokum ve sora cantaimi alip cikiyorum bu sehirden, hedefim kendi evim, eve girip kendimi kendime birakmanin hayalini kuruyorum, hayallerimi kisa süreliginede olsa  yasiyorum...  tekrar buluyorlar beni,  tekrar tepem atiyor. daha kesin cizgiler cizmek niyetinde degilim ama kocaman siayah bir cizgiyle sinirlarini bildirmenin zamani geldi,  tek derdim kimseyi kirmamak, herkes kendi yoluna, yolumdan cekiunmenzi istiyorum hepsi bu, yanliz olamam bir sonuc degil secim, kendi secimim  ve ben bu yanlizlikta dahada mutluyum,,,