Köşemde oturmuş ne oldugunu dinliyorum. Yada neler olabilcegini, herkese yazıyorum. Asıl istediğim kendine yazmak.
Önümde bir balkon ve tek bir koltuk. Şuan boş. Hep çift kişi yaşadım. moralim bozuk olduğunda anlattıklarım yada anlatmadıklarım hep aklımdaydı ama şimdi ne önemi var anlattıklarımın- yada unuttuklarımın.
Artık bir anlatma isteği duymuyorum akıyor zaman akıyor bu deniz
Seni anlatacak kadar yorgun değilim.
0 Yorum:
Post a Comment