içimde inanaılma duyguların barındırıdığı bir günde sabah kahvaltaımı yapıyorum. mutlu vr heycanlı, bazı şeylerin çağrışımları gibi. bir kordidor görüyorum. ve bir soguk ve açılana kocaman bir pencere, tüm çatıları görebiliyorum. şimdi bir koridor görüyorum, bir kanal ve ben bu kanalın sonunda oturuyorum. tek bir kule gibi geniş ve güzel ve soguk bahçemde oturuyorum.
mutluyum. benzerliklerimden daha farklı bir halde belki aynı yoğunlukta ama daha kalabalık ve daha sarhoş ve geçmiş günelre geri dönüş. acaba o zaman kimi düşünüyordun yada neyele meşguldün. tahmin edebilebilir. çıkmak ve gezmekse etrafda olmadıgını düşünüp. aslında kendin için çıktıgın bir yanılmasa olmasını istiyorsun.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 Yorum:
Post a Comment